یک چیر را فراموش کردند!
برای عید این ترجمه از دعای مقلب القلوب را برام فراستاد که خیلیی بهم چسبید!
"ای دگرگون کننده قلبهای تار و دیدگان نمناک
ای چاره گر روزهای درد و شبهای تنهایی
ای گرداننده اوضاع نابسامان و احوال ناستوده
تغییر ده روزگار مارا به بهترین آنچه در توان تو هست و در تصور ما نیست"
عید نوروز و فرا رسیدن سال جدید را به همه دوستان عزیزم تبریک میگم
انشاالله که سالی پر ار برکت معنویت و موفقیت داشته باشید.
این هم هفت سین ما در غربت! برای اولین بار با عجله شب عید به اصرار خواهر کوچیکم انداختیم و هر چیزیش را به زور یه جوری تهیه کردیم! مخصوصا به "سبزه" و "سمنو" و "تخم مرغ" توجه کنید! عمرا بفهمید چی هستند
!
****************
بلاخره نوروز فرا رسید و به قول حسین قدیانی سال هزار و سی صد و فتنه تمام شد! چند روزی قبل از عید به این فکر بودم که چی شد که این همه برنامه ریزی و تلاش چند ساله برای جریانات بعد از انتخابات به نتیجه چندانی نرسید و بلاخره شکست خورد؟ آخر این همه قدرت و پول و نیرو داشتند ولی نتوانستند کاری کنند؟ با عقل جور در نمیاد؟!؟
بعد یادم آمد که یک چیز را فراموش کردند! چیزی که با رگ و خون ما انش گرفته و حتی در ته قلب دختر و پسران جوانی که بای ماهواره های شما نشسته بودند هم جایی داشت ولی در قلب های سیاه شما جا نمیگرفت و در کانفرانس ها و برنامه ریزی هایتان از قلم افتاده بود و آن عشق و محبت ما به اهل بیت و غیرت جوانان ما برای نام حسین (ع) بود!
یادم نیست کجا شدیدم ولی نقل قولی از امام (ره) بود که گفته بودند که یک عالمی پیش من آمدند و گفتند در آینده اتفاقی می افتد که به نطر میرسد به ضرر نظام و ملت ایران است ولی در حقیقت فقط پایه های آن را قوی تر میکند و باعث بیعت دوباره مردم با جمبهوری اسلامی میشود و برای همین من خیالم راحت است*. و واقعا هم چه بیعتی کردند مردم در ۹ دی و ۲۲ بهمن!
خدایا شکرت که دشمنان ما را از احماقان قرار دادی! خدایا شکرت برای پارسال و امسال و هر سال و هر روز و هر ساعت و هر ثانیه! ولی فقط...خدایا شکایتی دارم...
اللهم انا نشکو اليک فقد نبينا و غيبت ولينا...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ *نقل به مضمون بود دقیقا یادم نیست. گمان میکنم تو یکی از سخنرانی های آقای پناهیان شنیدم.
شاید آن روز که سهراب نوشت: تا شقایق هست زندگی باید کرد، خبری از دل پردرد گل یاس نداشت. باید اینطور نوشت: هرگلی هم باشد، چه شقایق چه گل پیچک و یاس، تا نیاید مهدی زندگی دشوار است!